Twoje obecne objawy
Przybieranie na wadze
Uczucie zmęczenia
Problemy z pamięcią i koncentracją
Senność po posiłku
Obniżenie nastroju
Zrozum swoje objawy
Jeśli tkanka tłuszczowa odkłada Ci się w okolicy brzucha, dokucza Ci ciągłe zmęczenie, a po posiłkach robisz się senna, to sygnał, że możesz mieć insulinooporność.
Czym jest
insulinooporność?
Insulinooporność to stan, w którym nasze tkanki stają się mniej wrażliwe na insulinę, więc stopniowo potrzebujemy coraz więcej insuliny do utrzymania prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Z czasem trzustka przestaje być w stanie wyprodukować wystarczające ilości insuliny, aby utrzymać poziom cukru w ryzach, co może powodować szereg objawów utrudniających codziennie funkcjonowanie – przewlekłe zmęczenie, senność po posiłku, ciągłą ochotę na słodycze, wilczy apetyt czy trudności z odchudzaniem. Insulinooporność może wynikać z toczącego się procesu zapalnego w organizmie i przyczyniać się do przyrostu masy ciała.
Jakie są objawy insulinooporności?
Objawy insulinooporności to m.in.:
- ogólne ciągłe zmęczenie
- nadmierna senność po posiłku (szczególnie węglowodanowym),
- przybieranie na wadze,
- obniżenie nastoju
- „mgła” umysłowa
- bóle głowy i tzw. „ciężka głowa”
- bóle stawów
- rogowacenie ciemne
- uczucie zimna
- częste uczucie głodu w około 2-3 godziny po posiłku tzw. wilczy apetyt (szczególnie na słodycze)
- niepowodzenia w redukcji masy ciała
Jak sprawdzić, czy
masz insulinooporność?
Zacznij od sprawdzenia poziomu glukozy i insuliny na czczo. Są to badania, które możesz wykonać w każdym laboratorium bez skierowania od lekarza.
Na ich podstawie oblicza się wskaźnik HOMA-IR, który ocenia proporcję pomiędzy stężeniem glukozy i insuliny na czczo. Na insulinooporność najczęściej wskazuje wynik HOMA > 2,5, chociaż w niektórych laboratoriach będzie to > 2,0.
Często jednak same wyniki glukozy i insuliny na czczo nie wystarczą i niezbędne będzie pogłębienie diagnostyki — wykonanie doustnego testu obciążenia glukozą (OGTT). Dzięki temu zyskasz pełen obraz tego, jak Twój organizm reaguje na posiłek, czy pojawiają się niepożądane skoki hormonów. Pamiętaj jednak, że w przypadku OGTT potrzebne będzie skierowanie.
Jak zmniejszyć
insulinooporność?
- Śpij 7-8 godzin dziennie, najlepiej kładąc się do łóżka nie później niż 22.00- 23.00.
- Staraj się j zaczynać posiłek od zjedzenia warzyw – dzięki temu unikniesz dużych wyrzutów insuliny.
- Zadbaj o niski indeks oraz ładunek glikemiczny posiłków — pomogą Ci obniżyć poziom glukozy i insuliny po jedzeniu oraz poprawić wrażliwość tkanek na insulinę.
- Wybieraj pokarmy bogate w magnez – kasze, ryż, płatki owsiane, ciemne pieczywo, otręby, szpinak, banany, migdały, pistacje lub wesprzyj się suplementacją, gdyż magnez przyczynia się do zmniejszenia uczucia zmęczenia.
- Wystawiaj się na słońce i spaceruj na świeżym powietrzu przez minimum 20 minut dziennie. Dobrym pomysłem będą krótkie spacery po posiłku, dzięki którym unikniesz dużych wyrzutów insuliny.
- Wypróbuj ziarna zielonej kawy, które zawierają kwas chlorogenowy uwrażliwiający tkanki na insulinę i zmniejszający poziom cukru we krwi lub liście gurmaru, które obniżają poziom glukozy we krwi na czczo, zmniejszają poziom hemoglobiny glikowanej oraz redukują zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki hipoglikemizujące.
- Rozważ suplementację mio-inozytolu, który działa podobnie do metforminy, zmniejszając poziom glukozy i insuliny, a tym samym insulinooporność.
Jak możemy pomóc?
Jeśli czujesz się zmęczona mimo wystarczającej ilości snu, wybudzasz się w nocy, a rano wstajesz kompletnie bez
energii, to sygnał, że Twoje nadnercza mogą być wyczerpane.