Zapalenie tarczycy Hashimoto to choroba dająca bardzo uciążliwe objawy. Ich łagodzenie jest możliwe nie tylko dzięki lekom, ale także diecie i rozsądnie prowadzonej suplementacji. Składnikiem odżywczym, który odgrywa niebagatelną rolę w leczeniu, jest selen. Na czym dokładnie polega jego działanie i jaką dawkę zalecają specjaliści? Oto garść informacji na ten temat.
Jaką rolę spełnia selen?
Selen jest mikropierwiastkiem, który pełni w organizmie rolę przeciwutleniacza. Inaczej mówiąc, chroni nasze komórki, błony komórkowe i DNA przed działaniem wolnych rodników tlenowych. Niedobory selenu w organizmie zwiększają ryzyko rozwoju chorób cywilizacyjnych, takich jak schorzenia układu krwionośnego oraz nowotwory.
Poza szerokim zastosowaniem antyoksydacyjnym i przeciwzapalnym, selen wspomaga pracę tarczycy.
Tarczyca jest organem, w którym koncentracja tego pierwiastka jest największa, zawierającym wiele selenoprotein biorących udział w metabolizmie hormonów tarczycy.
Bez selenu nie jest możliwy metabolizm hormonów tarczycy.
Dlaczego selen stanowi naturalną broń w walce o zdrową tarczycę?
U większości pacjentów z Hashimoto obserwuje się podwyższone stężenie przeciwciał anty-TPO, co jest charakterystyczne dla tego schorzenia i ma wpływ na stopień uszkodzenia tkanki, a tym samym objętość tarczycy. W przypadku niedoczynności tarczycy trapią pierwszego rzutu jest leczenie lewotyroksyną (terapia uzupełniająca niedobór hormonów tarczycy). Leczenie zapalenia tarczycy typu Hashimoto jest jednak złożone, a wpływ na powodzenie terapii mają różne czynniki.
Możemy spotkać się z licznymi doniesieniami ze świata nauki, które podkreślają ogromną rolę selenu w diecie osób borykających się z tym schorzeniem. To właśnie jego niedobór uznaje się za jeden z czynników środowiskowych, wyzwalających chorobę.
Badania stężenia selenu w surowicy krwi wykazały jego mniejszą ilość u osób chorych na Hashimoto niż u osób zdrowych.
Przy czym nawyki żywieniowe tylko w nieznacznym stopniu mają wpływ na poziom selenu w surowicy badanych pacjentów z chorobą Hashimoto.
Objawy niedoboru selenu obejmują m.in.: zaburzenie nastroju, osłabienie układu immunologicznego oraz gorszą odporność.
Rola selenu w funkcjonowaniu tarczycy polega na przekształcaniu nieaktywnego hormonu T4 w biologicznie aktywny hormon T3. Proces ten nazywamy dejodynacją. Zatem skutkiem niedoboru selenu jest upośledzona konwersja T4 w T3 w tkankach, co skutkuje obniżeniem T3 w krążeniu.
Niedobór selenu może powodować również zmiany morfologiczne tkanki tarczycowej. Jako antyoksydant, pełni rolę ochronną wobec komórek tarczycy, narażonych na uszkodzenia oksydacyjne, do których dochodzi podczas produkcji hormonów.
Selen uczestniczy w budowie enzymu – peroksydazy glutationowej, chroni tarczycę przed szkodliwym działaniem m.in. nadtlenku wodoru czy też reaktywnych form tlenu. Dodatkowo należy podkreślić, że selen usprawnia funkcjonowanie systemu odpornościowego i zmniejsza aktywność zapalną.
Efekty suplementacji selenem
Dotychczasowe obserwacje wykazały, że 6-miesięczna suplementacja selenem u osób cierpiących na chorobę Hashimoto:
- zmniejsza poziom przeciwciał anty-TPO (w niektórych przypadkach do wartości prawidłowych)
- zwiększa proporcje między FT3 a FT4
- wpływa na poprawę echogeniczności gruczołu tarczycy
- skutkuje poprawą nastroju, zmniejszeniem zmęczenia i lepszym snem.
Należy zaznaczyć jednak, że w przypadku zaprzestania suplementacji selenem, poziom przeciwciał anty-TPO w wielu przypadkach ponownie wzrastał.
Niektóre badania dowodzą, że suplementacja selenem u kobiet w ciąży zmniejsza prawdopodobienstwo wystąpienia poporodowego zapalenia tarczycy.
Nie oznacza to jednak, że selen należy spożywać bez ograniczeń, bo jego nadmiar może być toksyczny!
W przypadku selenu zarówno skutki niedoboru jak i jego nadmiar wywiera niekorzystne działanie na organizm.
Pierwszymi objawami nadmiaru selenu w organizmie są: czosnkowy oddech i metaliczny posmak w ustach, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, ból stawów, nadmierna potliwość. Inne charakterystyczne objawy to: wypadanie włosów, zwiększona drażliwość, stany zapalne skóry. W dłuższej perspektywie czasu nadmiar selenu w organizmie może także zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2.
Z tego względu warto badać poziom selenu w krwi, co wymaga pobrania próbki krwi żylnej. Optymalne stężenie tego pierwiastka są zależne od wieku oraz płci i wynoszą: 75-85 ug/L u mężczyzn poniżej 60. roku życia i 110-120 ug/L u mężczyzn powyżej 60. roku życia.
U kobiet, bez względu na wiek, odpowiedni poziom selenu we krwi wynosi 98-108 ug/L.
Jakie są naturalne źródła selenu?
Jednym z najbardziej znanych są orzechy brazylijskie.
Ponadto selen znajduje się w:
- otrębach
- produktach zbożowych
- skorupiakach
- orzechach
- rybach morskich
- jajach
- mleku i przetworach mlecznych.
Owoce i warzywa zawierają śladowe ilości tego pierwiastka.
Niedobór selenu występuje jednak nie tylko wówczas, gdy spożywamy za mało pokarmów, które są jego bogatym źródłem, ale również w przypadku problemów z jelitami. Uszkodzenie jelita cienkiego powoduje zaburzenia jego przyswajania.
Przyswajalność selenu zależy od jego formy chemicznej. W produktach spożywczych występuje głównie w formie połączeń z aminokwasami – selenometioniny, selenocysteiny, które są łatwo przyswajalne.
Jaka dawka selenu jest optymalna przy zapaleniu tarczycy Hashimoto?
Spożywanie produktów zawierających selen jest jak najbardziej wskazane, jednak w ten sposób trudno jest określić, czy dostarczona dawka jest wystarczająca, a może wręcz przeciwnie – zbyt wysoka. Szczególnie dotyczy to orzechów brazylijskich, gdyż ilość zawartego w nich selenu zależy m.in. od miejsca ich wyhodowania (trudno zatem dokładnie oszacować jego spożycie).
Wielu specjalistów zaleca więc czasową suplementację selenem. Rekomendowana dawka wynosi 75-200 μg selenometioniny na dobę.
Obserwacje wykazały, że taka doza jest w stanie zmniejszyć stężenie anty-TPO – przeciwciał przeciwtarczycowych, niszczących tkankę tarczycy.
Ze względu na wysokie zainteresowanie terapią z wykorzystaniem selenu, możemy się spodziewać kolejnych doniesień na ten temat. Pomimo badań wskazujących na niedobór selenu u osób z Hashimoto, najlepiej jest okresowo sprawdzać poziom jego stężenia – tym bardziej, że ma nieduże widełki dawki zalecanej.
Poczytaj również Jakie niedobory mogą wystąpić w Hashimoto?
Pamiętaj, że suplementację zawsze lepiej jest przeprowadzić pod okiem specjalisty, który zarekomenduje również w odpowiednim momencie jej przerwanie.